Delfin Michaela Phelpsa
To wspaniałe zdjęcie wykonane podczas pierwszej zmiany wyścigu na 400m zmiennym pokazuje kilka cennych lekcji, które uczyniły Phelpsa najlepszym delfinistą na świecie:
1) Szerokie ładowanie i chwyt wody. Wspomniałem już wcześniej, iż jego stabilna głowa pozwala na skierowanie pędu w momencie ładowania do przodu, zamiast w dół. Zdjęcie powyższe, zrobione tuż po wylądowaniu dodaje cos nowego. Pływacy mniej doświadczeniu mają zwyczaj prowadzić ręce na wysokość głowy w chwili lądowania. Phelps ładuje na zewnątrz swoich ramion z dłońmi zwróconymi na zewnątrz. Ładowanie takie pozwala na 3 rzeczy:
a) Pomaga przytrzymać ręce tuż pod powierzchnią wody, gdy klatka piersiowa schodzi w dół. Gdybyście zobaczyli boczne zdjęcie tej fazy, wyraźnie byłoby widać klatkę piersiową jakieś 20-25cm poniżej ramion – z biodrami ustawionymi w najwyższym punkcie.
b) Szerokie lądowanie daje wystarczająca przestrzeń dla opadnięcia klatki piersiowej. Opadająca pod wpływem grawitacji klatka wywiera nacisk na dłonie i ramiona, co inicjuje skuteczny chwyt wody.
c) Wreszcie, szerokie rozstawienie ramion ułatwia cofniecie się łopatek w stronę kręgosłupa, – co jest kluczowe, aby uruchomić dolne mięsnie grzbietu dla prawidłowej ondulacji (rotacji)
1) Zwróćcie uwagę na powietrze wypuszczane nosem. Nie trzymaj powietrza pomiędzy fazą ruchu ramion w delfinie. Wymiana powietrza jest ciągła, wydech staje się mocniejszy tuż przed wynurzeniem się głowy.
2) Co z tymi mięśniami? Olbrzymie miesienie najszersze grzbietu wskazują, że główny obszar stanowiący źródło energii to tułów, a nie podatne na zmęczenie mięsnie ramion. W tej chwili, zamiarem Phelpsa jest wykorzystanie rąk do przytrzymania się wody, a nie odepchnięcie się od niej. Kiedy jego klatka piersiowa przesunie się nad punktem zakotwiczenia rąk, puści on uchwyt i wyprowadzi ręce niskim łukiem nad wodą.
Jeśli sami chcielibyście tego spróbować, proszę pamiętać o:
a) użyciu najlżejszego chwytu wody (oszczędza to mięśnie ramion przed zmęczeniem)
b) przeprowadzić chwyt wody/pociągniecie jak najkrócej, a jak najszybciej powrócić ramionami do przodu, – czyli ustawienia najbardziej hydrodynamicznego.
.